İzafi 2

  Hazal Toprak, eserlerinde kompozisyon algısını değiştirerek biçimsel yorumlama anlayışı ile her imgenin farklı olasılıklar sunmasına olanak sağlayan bir anlatım dili kullanmıştır. Eserlerinde fotografik imajlar transfer baskı yoluyla aktarılarak, imgelerin kimi zaman izole edilerek kimi zaman ise tanımlanabilir şekilde kullanılması üslubunun bir parçası olmuştur. Mekanların değiştirilip, dönüştürülerek yeniden kurgulanması bellekteki gerçekliğin dışında yeni bir algılayış şekli oluşturmakla beraber eserlerinde kullanılan baskılarda tanımsız mekanlar, şehir izlenimleri ve imgesel alanlar görülmektedir. Bu alanlara müdahale eden beden imgesi ile birey-mekan ilişkisi incelenmektedir. Mekan ile bireyi homojen bir şekilde bir arada kullanarak, aidiyet, kimlik ve beden gibi kavramları eser üzerinde yeniden sorgulamayı amaçlamıştır.