Bayraklar

Doğası gereği bulunduğu her ortamı kendine göre değiştiren insan, topladığı ve gördüğü nesneler arasında kuvvetli bir imgesel ilişki kurar. Bu bağlamda gördüklerini kolay biçimde anlatabilmesi için ifade dili olarak birçok alfabe geliştirmiştir. Öncelikli olarak doğayı daha iyi anlatabilmek adına resimleri kullanarak daha sonra anlatımını güçlendirmek için fontları seçmiştir. Buğra Ceylan’ın izlenimi bu fontlardan evvel ortaya çıkan anlatılardaki gizli, primitif olan ve modern insanın ilkel olarak adlandırdığı ifade biçimlerinde. Ceylan kendi disiplininde ilkel bir sanatçının günümüz dünyasını yorumlama çabasını hissederek çalışmakta. Gri bir kentin içinde yaşarken, izlenim ve gözlemlerini bu kent çevresinde süren savaşın izlerinde gerçekleştirmekte.