Burcu Büyükünal

“Benim için ilham kaynağının ne olduğundan ziyade bu şeylere hayatın ‘o anındaki bakışım’ daha önemli ve değerli. O sihirli anda yakaladığım duyguyu ya da fikri önce malzemeye sonra da izleyenlere aktarmak, dokunduğum işleri onların üzerinde görmek hayatımın en büyük tutkusu.”
.

2003 yılında İTÜ Endüstri Ürünleri Tasarımı bölümünü tamamlar tamamlamaz kendimi Ela Cindoruk ve Nazan Pak’ın çağdaş mücevher atölyesinde buldum. Eğitim alanımın aksine el emeği ile üretime yönelme sebebim malzemelere dokunmayı, onları şekillendirmeyi ve bu becerilerin bana verdiği özgürlük duygusunu sevmemdir. Bu atölyedeki dört senelik bir öğrenme ve ilk tasarımlarımı üretme sürecinin ardından SUNY New Paltz Metal bölümünde güzel sanatlar yüksek lisansımı tamamladım. Burada fonksiyonel olmayan, güncel beden-takı ve beden-nesne ilişkilerini sorgulayan kavramsal eserler ürettim. 2011 yılında Selen Özus ile birlikte bilgi ve deneyimlerimizi bu işe başlamak isteyenlerle paylaştığımız Maden Çağdaş Mücevher Atölyesi’ni kurduk. Ürettiğimiz işlerin yanında eğitim yoluyla ülkemizde çağdaş mücevherin tanınmasına ve gelişimine katkı sağlamayı hedefledik.

Aldığım tasarım, zanaat ve sanat eğitimleri sayesinde bu üçü arasındaki ilişkileri kimi zaman zorlayan kimi zaman ise bu üçünün birbirini beslediği işler üretiyorum. İlham kaynağım bir malzeme ya da teknik olabilir, gündelik hayatın içinde karşılaştığım bir an, bir nesne, bir mekan, bir eser ...vs olabilir. Benim için ilham kaynağının ne olduğundan ziyade bu şeylere hayatın “o anındaki bakışım” daha önemli ve değerli. O sihirli anda yakaladığım duyguyu ya da fikri önce malzemeye sonra da izleyenlere aktarmak, dokunduğum işleri onların üzerinde görmek hayatımın en büyük tutkusu.