Isimsiz

Doğa sunulan bir lütuftur ve bir seyir olmaktan öte insanın doğal durumunun ifadesine dönüşür. Zamanın etkisiyle deforme olan doğanın emrindeki yapılar, adeta biçim değiştiren ve buna engel olamayan birer cisim gibidirler. Zaman kavramı söz konusu olduğunda oluşan telaş aslında canlılık ve yenilenme olarak görülmelidir. Zamana karşı koyamayan, engellenemeyen değişimin esiri bu bedenler, sahip oldukları gözle görülür yaşanmışlıklarla kendi bedenine sözü geçmeyen benliklerdir. Çürüme durumunda bile gereksiz bir güzelliğe gösterdikleri bağlılıklarıyla neredeyse onları bekleyen doğanın varlığına bürünürler. Yeni bir varoluş için toprağın himayesi altına girerler. Bu dönüşüm yerçekiminin etkisiyle toprağın yeni bir varoluş çabasıdır.