Son on yılda yaşadığımız çevremiz hızlı bir biçimde tekrar şekilleniyor. Bu hızlı değişim de bazen bize organik olmayan ve yapay, empoze edilen yeni mekanlar sunuyor. Özge Topçu’nun eseri değişen mimari çevrenin neyi, nasıl şekillendirdiğini düşündürüyor bana. Kümes daha teknolojik bir sistemle yapılınca yine kümes değil mi; ya da parlak kümeslerin içinde miyiz?