Yüzler ve gündelik yaşama ilişkin her türlü anlatım ilgi odağıma giriyor. Merve Üstünalp’in kadın – erkek bakışı, yaşayışı ve duruşu arasındaki farkı anlatması çok ilgi çekici. Sulu boyanın, genellikle manzara temasında kullanılmasına alışmışız. İnsan figürlerinde bu kadar iyi kullanılmasına bayıldım. Kumaşın ve dikişin işin içine girdiği çalışmalara karşı zaten zaafım var. İnsanın kendi yaşamına dokunan her şeye yoğunlaşması çok doğal. Bir de, öğrenci – öğretmen ilişkisini anlatırken bu tekniğin kullanılması beni benden aldı diyebilirim. Önlük rengi, öğretmenin elleri, çocuk kafaları, beden dili ve anlatmak istedikleri içime dokundu. Dip dibe yaşamlar, samimiyet, samimiyetsizlik, haset, yan yana durma halleri; aile bağları ve aslında herkesin orada olması ya da olamaması; paylaşım ya da yargılama; merak ya da ilgisizlik daha iyi resmedilemezdi. İfadeleri çok iyi yakalamış.